Sobotni, wyjazdowy mecz rocznika 2002 przeciwko Agape Białołęka był sporym wyzwaniem dla naszych piłkarzy. Po pierwsze Agape zajmowało pierwsze miejsce w tabeli, po drugie kilka miesięcy temu ulegliśmy tej drużynie 1:2. Po trzecie wreszcie, zwycięstwo w tym spotkaniu dawało nam awans na pozycję lidera. Udało się. Po bardzo dobrym meczu, pewnie wygraliśmy 2:0!

Tuż przed początkiem spotkania lekkiego urazu doznał Kacper Cerlica i z tego powodu do pierwszego składu wskoczył Bartek Górniak. Bartek spisał się bardzo dobrze, a drobne przemeblowanie w składzie nie spowodowało chaosu.

Od pierwszych minut zepchnęliśmy przeciwnika do defensywy. Dzięki temu w świetnej sytuacji znalazł się Kuba Zborowski, ale strzelił tuż nad bramką. Później tworzyliśmy kolejne szanse, choć trzeba przyznać, że nie były to idealne okazje do zdobycia bramki. W innych świetnie bronił bramkarz Agape.

Gospodarze byli groźni. Kilka razy wyprowadzali szybkie kontry. Na szczęście nasza defensywa spisywała się nieźle i wielkiego zagrożenia nie było.

Pierwsza połowa zdecydowanie należała do nas, ale przewagi nie potrafiliśmy udokumentować ani jednym golem. Gola też nie straciliśmy więc na przerwę schodziliśmy remisując 0:0.

W przerwie omówiliśmy to co wyglądało prawidłowo i to co musimy poprawić i… poprawiliśmy. Elementy, które już w pierwszych 30 minutach robiliśmy dobrze, w drugiej połowie robiliśmy bardzo dobrze, a te które słabiej również zaczęliśmy robić … bardzo dobrze .

To było świetne 30 minut w naszym wykonaniu. Przeciwnicy pod naszą bramką byli sporadycznie, a zagrozili nam tylko raz, kiedy to dobrze w bramce spisał się Kamil Wiktorowicz.

Gra przede wszystkim toczyła się na połowie przeciwnika. Agape próbowało krótko rozgrywać piłkę, lecz nasze ścisłe krycie i wysoki pressing nie pozwalał im wyjść z własnej połowy.

Aby pressing był skuteczny potrzebna jest bardzo dobra gra całego zespołu i dokładnie tak było. Przesuwaliśmy się po boisku jak dobrze zaprogramowana maszyna. Tworzyliśmy zgrany zespół wspólnie dążący do określonego celu, uzupełnialiśmy się, byliśmy razem i właśnie to z każdą minutą przybliżało nas do sukcesu!

Wreszcie nadeszła 51 minuta. Kuba Głuchowski (kapitalny mecz szczególnie w drugiej połowie) podał do Miłosza Lubasińskiego (również znakomita gra w tej części meczu), który sprytnym strzałem kompletnie zmylił świetnego bramkarza Agape. Prowadzenie dało nam wielką radość, ale jednocześnie nie uśpiło naszej koncentracji. Nadal przeważaliśmy i staraliśmy się zdobyć drugiego gola.

Agape próbowało zaatakować, ale jedyne co wywalczyło to rzut rożny i nie groźne akcje kończone przez naszych obrońców lub niecelnym strzałem.

W ostatnich minutach kapitalnie „piątkę” wykonał Marek Węgrowski, czym wypuścił Patryka Nowosielskiego do sytuacji sam na sam. Patryk nie zwykł marnować takich okazji i było 2:0.

Wielka radość i pewność, że „nic złego” nam się nie stanie. Niedługo później zabrzmiał ostatni gwizdek oraz okrzyk radości piłkarzy, kibiców i trenerów.

To był naprawdę dobry mecz, w którym od pierwszej do ostatniej minuty byliśmy zespołem. Oby nigdy tego elementu nie zabrakło, bo w nim jest nasza siła – wielka siła.

Gratulacje dla całego zespołu.

Najlepszym zawodnikiem został wybrany Kuba Głuchowski za niemal bezbłędny występ w obronie, dobre włączanie się w akcje ofensywne i ważną asystę. Wyróżnienia dla Miłosza Lubasińskiego za przemyślane rozgrywanie piłki w ataku (kapitalne zagranie „krzyżykiem”), ważnego gola i wielką poprawę w stosunku do poprzedniego meczu, oraz dla Janka Kędzierskiego, dzięki któremu w dużej mierze FT wygrało środek pola.

Football Talents reprezentowali:

1. Bartek Ostrowski
2. Kamil Wiktorowicz
3. Kacper Cerlica
4. Kuba Głuchowski 1 asysta
5. Bartek Górniak
6. Janek Kędzierski
7. Jasiek Kraszewski
8. Miłosz Lubasiński 1 gol
9. Patryk Nowosielski 1gol
10. Marek Węgrowski 1 asysta
11. Janek Zamora
12. Maks Zaron
13. Kuba Zborowski

W przygotowaniu film z najciekawszymi sytuacjami z meczu. Aktualna tabela i wyniki tej kolejki w zakładce LIGA MZPN – ROCZNIK 2002

A tak wyglądała radość naszych piłkarzy po końcowym gwizdku

PS>Autorem zdjęcia Tata Bartka Ostrowskiego – bardzo dziękujemy